Langs de IJssel en vele kolken

Na de twee Cycle Vision regenritten werd ik maandag weer getrakteerd op een natte ww-rit en had ik het wel een beetje gehad met die regenritten....

Dinsdagochtend scheen zowaar de zon weer eens en besloot ik meteen van de gelegenheid gebruik te maken door met een fraai ommetje naar mijn werk te rijden.

De oude IJsselbrug lijkt vrij vlakke op- en afritten te hebben, maar zoals altijd geldt dat schijn bedriegt.

Tot Zalk rij ik over een doordeweeks rustige IJsseldijk op het grootste deel een behoorlijk stuk van de IJssel af en na iedere bocht verandert het fraai uitzicht. Ik kom langs een aantal kolkjes en natuurgebieden, zie vette ganzen, ooievaars, jagende aalscholvers, koeien en schapen.

Na Zalk (waar het overigens mogelijk is om tegen een geringe vergoeding met een voetveer de IJssel over te steken, naar 's-Heerenbroek) buigt de weg naar De Zande.

Normaal eindigt hier voor mij het fraaie deel van deze route, maar ik was door Plat Zwolsch lid Hans Hop getipt om in plaats van het saaie fietspad vanaf De Zande, een weggetje verder pas naar Kampen af te buigen.

Een heel fraai slingerend weggetje met na zowat iedere bocht een fraaie kolk.

Ik was hier al eens eerder geweest toen ik jaaaren terug met een bestuurslid van de lokale hengelsportvereniging een rondje maakte langs hun viswater. Het was nu haast jammer dat ik geen hengeltje bij me had en een vrije middag had gepland, want het was ideaal weer om een paar uur langs de waterkant naar een dobbertje te turen.

Onderhoud aan het wegdek ..... doen ze hier niet aan, dus je moet er wel een beetje langs de ergste oneffenheden en langsscheuren sturen. Op een gegeven moment slingerde ik eigenwijs langs een bordje fietsers  naar Kampen, had ik beter niet kunnen doen, want mijn weggetje liep zo'n 400 meter verderop dood.

Weer terug en dan toch maar het 1 fiets brede paadje naar Kampen in geslagen. De hele rit geen tegenliggers gezien en uitgerekend op dit paadje van een halve kilometer natuurlijk zo maar drie. Ik rij sinds een weekje met klik pedalen, maakt het balanceren langs tegenliggers op zo'n smal paadje toch weer extra spannend -;)

Na nog enkele kilometers over achteraf weggetjes en na het ontwijken van de Hanzelijn in aanbouw, reed ik via de zijdeur Kampen in.

Net voor ik op mijn werk arriveerde begaf mijn voorrem het volledig, hij functioneerde nog wel, maar een van de remblokjes was volledig glad gesleten, dat wordt dus weer klussen ! 

Cycle Vision 2012

Voor het eerst naar HET ligfiets evenement van Nederland.

Vooraf verslagen gelezen en foto's bekeken van voorgaande CV's en in de aanloop er naar toe, veel blogs over #CV12 gevolgd.

Een maand ervoor ging de stekker er uit bij Flevonice en moest er op stel en sprong worden uitgeweken naar een andere locatie, het Midland Circuit bij Lelystad.

Ik had mij in een zeker enthousiasme over deze happening, aangemeld als vrijwilliger ..... voor mij een mooie gelegenheid om wat mede ligfietsers te ontmoeten en een steentje bij te dragen aan een organisatie die geheel op vrijwilligers draait.

Ik had voor de vrijdag een vrije dag aangevraagd, maar de planning liet dat niet toe, ik zou wel eventueel wat eerder weg kunnen, maar uiteindelijk scheelde dat nauwelijks met mijn normale werkdag.

Ik had 's-ochtends mijn kampeeruitrusting in de nieuwe Radical banaantassen gestopt, waardoor ik van mijn werk in Kampen direct door naar Lelystad kon fietsen, 38 km met storm tegen, was het verder nu nog aardig weer geweest, maar helaas ook nog een paar fikse buien onderweg. Tijdens een van de buien kreeg ik ook nog twee enorme bakken water over mee heen van passerende vrachtwagens, waardoor ik als een verzopen katje bij het Midland Circuit aan kwam en "bijna" tussen de buien door mijn tentje kon opzetten ....

Alles wat ik niet in de waterdichte binnentassen had gestopt was nat, dus mijn enige fleecetrui was behoorlijk doorweekt, net als de bovenste 20 cm. van mijn slaapzak.

Gelukkig maakte het programma van Cycle Vision veel goed, met twee schitterende 1-uurs races op vrijdag avond.

Zaterdag ochtend na het ontbijt was ik ingedeeld in de marktkraam van de NVHPV om nieuwe leden te werven en wat club spul te verkopen, op een gegeven moment zat de gang er goed in en het contact met mede vrijwilligers en standhouders was ook erg gezellig.

Ik liep nog even over de beurs, maar kon weinig nieuws ontdekken en eigenlijk ook niet de merken die ik juist had gehoopt te vinden op een evenement dat zich presenteert als HET ligfiets evenement. In die zin voldeed #CV12, dus niet aan mijn misschien te hoog gespannen verwachtingen.

's-middags ontmoette ik nog wat bekende ligfietsers van L.O.L. Zutphen en mijn maatjes van Plat Zwolsch, alvorens nog enkele uren door te brengen aan de entree poort om bezoekers te voorzien van de nodige info en een parkeerplaats.

Door een vergissing met mijn vrijwilligers inschrijving, was ik niet ingepland voor de zondag, waardoor ik mijn handen vrij had om nog even een stofkam te halen door het beurs gedeelte, maar door  het slechte weer was meer dan de helft van de standhouders gewoon niet komen op draven, waardoor ik het om 11.00 uur, voor gezien hield, mijn spullen in de stromende regen in pakte en daarna in ongeveer tweeënhalf uur naar huis fietste door een aanhoudende regen.

Achteraf via het forum aangegeven dat er IMHO een aantal zaken best wel beter konden en dat ik daar ook best bij zou willen helpen, hetgeen daarna in een stroomversnelling raakte en er binnen een paar dagen toe heeft geleid, dat ik nu voor Ligfiets.net de coördinator Bedrijven word en ga meewerken in de organisatie voor #CV13.

Twee weekjes verder !

Op zaterdagochtend 9 juni stond een fraaie rit met Plat Zwolsch op het programma naar Giethoorn, maar de weergoden stuurden ons naar het oosten in plaats van naar het noorden en ben ik voor de tweede keer in twee weken over de Lemelerberg gekomen, maar deze keer door beter schakelen zonder te hoeven lopen (komt het misschien toch nog goed). 

Terug naar Zwolle hadden we af en toe zoveel wind tegen, dat harder dan 20km/u haast niet mogelijk was (nou eigenlijk gingen we zo'n procent of 6-7 sneller), maar daar kwam ik thuis pas achter ..... ik had namelijk de instellingen van mijn computertje niet opnieuw ingesteld, na de overgang van de Kojaks naar de PM's.

Ik kon er met mijn pet al niet bij dat ik in het begin de heren (waarvan twee in een Quest) haast niet bij kon houden, terwijl ik schuin tegen de wind in op mijn tellertje wel gewoon zo'n 25-26 km/u reed .... (ohh dat was dus 27-28 km/u) ...... ze reden dus gewoon wat harder, om het voor de Questen ook wat aardiger te houden.

Tel daarbij op dat ik net mijn fietsie had verbouwd, neuspijp langer, zitting vlakker en mijn bandjes op slechts 4 Bar, bij wijze van comfortabel experiment. Vlakker plus langere neuspijp was wel even wennen, maar het voelde wel beter !

4 Bar : nou comfortabel was het wel, maar vooruit te branden was ik nauwelijks en snelheid maken kostte ook best kracht .... nu de bandjes weer op oorlogssterkte 5,5 Bar, effe een rondje gereden ---> een wereld van verschil ! Maar 5,5 Bar is misschien weer wat TE veel, dus ik hou het voorlopig maar op 5 Bar.

Goed nieuws : ondanks de 62 km van vandaag kon ik na de rit (ondanks de extra energie voor de te lage bandenspanning) voor het eerst na zo'n  rit moeiteloos trappen lopen, dus de ligfietsspieren beginnen zich wel aardig te ontwikkelen.

De week daarna heb ik nog even zo'n 300 km afgelegd, door dagelijks naar mijn werk op de ligger te gaan en ook nog wat boodschappen ritjes liggend te doen.

Liggend forensen is me op zich goed bevallen, maar een aantal "net niet ongelukken" heeft er wel toe geleid, dat ik nog defensiever ben gaan rijden ..... automobilisten zien je niet of willen je niet zien.

Voor de (fiets) vakantie liep ik te dubben over speciale ligfiets zijtassen of een aanhanger en na alle voors en tegens (met hulp van mijn "denktank" ..... de Google Group Ligfiets) te hebben afgewogen, is de keuze gevallen op de Radical zijtassen M, die ik afgelopen zaterdagmiddag incl. de Challenge Tasafhouders even bij mijn favo winkel in Dronten heb opgehaald.

Ook weer een mooie rit, ik moest toch al eens langs bij Gerrit Tempelman, omdat ik een aantal zaken aan mijn fietsje wilde verbeteren. Tussen Roggebotsluis en Dronten was het 13 km recht tegen de wind in, en ging het soms niet harder dan 17-18 km/u in mijn lichtste verzet (63/25) ..... terug werd ik beloond voor mijn inzet, met een vrijwel moeiteloze 28-32 km/u .... GENIETEN !!!

De Challenge Foam plus 2 cm. Ventisit heb ik vervangen voor geen foam en de 3 cm. Comfort Ventisit en de grootste verbetering Sram Gripshifters ...... een gevalletje van wauwww, dat is fijn schakelen zeg ...... met een ommetje terug, toch weer een ritje van 83 km.

Vandaag weer fijn geforensd en op de terugweg (met wind mee en 30+) even een nieuw buitenbandje opgehaald, want de oude PM achterband vertoont nog maar net nog geen canvas, die er vanavond opgezet en daarna heb ik zitten spelen met mijn Shimano SPD schoentjes (maat Kano), want die ga ik morgen uit proberen.

Ik ben ook begonnen met het inpakken van mijn fietstassen, want dit weekeinde kampeer ik op Cycle Vision, waar ik me als vrijwilliger heb aangemeld. 

Century Posbank

Met Plat Zwolsch een rondje Posbank rijden was gemakkelijker gepland, dan gereden. Vorige week tijdens de koffiestop zei Gerrit dat het juist nu in mei/juni de dagen lang waren, het een mooie tijd was om weer eens een wat langere tocht naar de Posbank te rijden. Een rit van ongeveer 150 km. en aangestoken door Gerrits enthousiasme, zei ik ondanks het feit dat ik pas een maandje ligfiets en nog druk bezig ben met leren ligfietsen, dat ik ook wel mee zou gaan.

Tijdens de ochtend rit van vorige week riep ik enthousiast .... nog 1 kilometer dan passeer ik de 500 !

In de week voorafgaand aan de rit, heb ik de toertocht op de agenda van ligfiets.net gezet en zag het er nog even naar uit dat LOL uit Zutphen een stuk mee zou fietsen, maar die hadden andere verplichtingen en zelf ook een rit voor de volgende dag gepland. Wim Huisman uit Voorst wilde wel een stukje met ons mee fietsen en nodigde ons uit voor een koffie stop bij hem thuis.

Om negen uur vertokken Gerrit, Wim en ik van het Engelse Werk te Zwolle met direct de eerste klim van de dag over de oude IJsselbrug en peddelden we daarna door Hattem en een stukje langs het Apeldoorns Kanaal om vervolgens langs de IJssel naar Deventer te fietsen. Gerrit en Wim hadden het tempo er aardig in met een kruissnelheid van rond de 25-27 km/u en ik kon mijn cadans niet echt vinden, reed wisselend vlak achter hen en zo'n 100 meter erachter (terwijl ik vorige week nog met gemak kon volgen).

Waar dat aan lag .... de banden. Ik had namelijk 35-406 Kojaks gemonteerd ipv. de 47-406 Perfect Moirees waar ik de eerste weken op had gefietst, in theorie snellere banden, maar omdat de omtrek zo'n 6% kleiner is leg je gewoon minder meters af per trap en moet je dus of harder trappen of genoegen nemen met minder snelheid, bovendien was ik mijn voorkeursversnelling een beetje kwijt ..... met een tandje te licht was het traptempo net iets te hoog om die kruissnelheid aan te houden en met een tandje zwaarder was het nou net weer even te zwaar om het 150 km vol te houden.

Ik moest ook nog wel een beetje wennen aan het feit dat de fiets met de Kojaks wat zenuwachtiger reed.

Vanaf Deventer reden we verder langs de IJssel tot we kort voor Voorst de binnenlanden in reden en na enig spoorzoeken bij Wim Huisman het erf op reden, waar we allerhartelijkst ontvangen werden door Wim en zijn ega. Tijdens de koffie met gebak moest er natuurlijk even gekletst worden over fietsen, fietsers, techniek, etc.

Wim reed daarna een stuk mee op zijn roeifiets, een mooie techniek, maar het lijkt me erg vermoeiend. We kruisten de enige oversteek plaats voor koeien in Nederland, uiteraard tussen de overstekende koeien door en reden door de landschappelijke mooie streek richting Eerbeek, waar we van Wim bij de Hallse Brug afscheid namen (we moesten echt een andere keer maar eens iets plannen met LOL). Vandaar langs het Apeldoorns Kanaal naar Dieren en Ellecom, waar we een klein weggetje naar rechts afsloegen. Wim riep nog "succes heren" en we begonnen aan de klim naar de Posbank.

Op een gegeven moment reed ik slingerend met nog maar iets van 10 km/u omhoog en lukte het me niet mijn evenwicht te bewaren en stond ik ineens naast de weg ..... nou op zo'n helling kom ik niet meer weg, dus een stukkie lopen, viel wel mee hoor een paar honderd meter maar, opstappen en meteen weer een fraaie afdaling, gevolgd door nog enkele korte klimmetjes en afdalinkjes op een bijzonder fraai fietspad door het bos om uiteindelijk nog effe flink te moeten aanzetten voor het laatste klimmetje naar de Posbank.

Bert die voor een optocht van zijn kleindochter al in Rheden was, zat al op het terras van het theehuis, waar we aanschoven voor koffie met gebak.

Ik had er al 84 km op zitten (uhhh 2 x 84 is, ja wel .... hoezo 150)

Na de koffie ging het een klein stukkie naar beneden en volgden nog wat klimmetjes, gevolgd door een paar flinke afdalingen. Op de eerste remde ik al sturend tussen de dennenappels zo af en toe nog wat bij en vond ik 40-45 km/u hard zat, maar bij de lange afdaling naar Laag Soeren was het zo ongeveer wel remmen los en haalde ik een snelheid van 52,6 km/u.

Vandaar reden we weer een stuk langs het voortreffelijk geasfalteerde fietspad langs het Apeldoorns Kanaal en besloten we een via een knooppunten (94-95-96-72-70-66) route oostelijk langs Apeldoorn te fietsen. Persoonlijk heb ik het niet zo op met knooppunten routes, want daar zitten altijd onaangename verrassingen in.... landschappelijk wel mooi, meestal erg rustig en vaak niet zonder reden, hobbel-de-bobbel en ook nu weer een heel stuk onverharde weg, met niet normale kuilen en slecht voor het gemiddelde ! 

Als je Gerrit laat fietsen is de eerste koffie stop aan het einde van de rit, maar na een rondje om het vliegveld Teuge, streken we even neer op een terras aan het vliegveld. De heren hadden stoere verhalen over jenever en bieren, en wat bestellen ze .... koffie, water, cola ...... nou voor mij een lekker pilsje (met bier meer mans).

Daarna weer op de fiets en werd er besloten (met mijn goedkeuring overigens) om de leukste route terug te nemen, via Terwolde, langs de IJsseldijk, met het pontje naar Wijhe en vandaar langs de andere oever en dijkjes naar Zwolle. Dat was met tegenwind, het venijn zit altijd in de staart, maar door vlak achter de voorste twee te rijden, kon ik aardig uit de wind blijven en reden we met een gangetje van zo'n 25-27 km/u huiswaarts.

Thuis bleken er 171 km. te zijn afgelegd, mijn eerste ligfiets "Century" zoals ze in de USA een 100 mile ride noemen.

Nog 20 km te gaan en mijn eerste Mm is volbracht !

PS. Die 2x 35-406 Kojaks (zo'n 250 km. mee gefietst) zijn te koop, inclusief 3 biba's (waarvan 1 ongebruikt), want ik zet de PM's er weer op.

De Lemelerberg

Een bekend ontmoetingspunt voor ligfiets club Plat Zwolsch, bij de spoorwegovergang in Laag Zuthem, ligt aardig tussen Zwolle en Heino (waar ook wat leden vandaan komen).

Om kwart over acht kijk ik toevallig op mijn horloge en zie ik dat het nu toch echt wel tijd wordt om weg te gaan om op tijd in Laag Zuthem aan te komen, maar ik moet nog dit pakken, dat pakken, sta ik bij de fiets ben ik mijn zonnebril weer vergeten, dus weer terug naar binnen en heb ook maar meteen de fietspomp en biba's meegenomen.

Uiteindelijk lag ik pas om 8.30 op de fiets en zou ik moeten doorfietsen om nog op tijd te zijn. Laag Zuthem was in mijn beleving altijd wat dichterbij (met de auto). Er stond een behoorlijk wind (tegen natuurlijk), maar na een ritje van uiteindelijk zo'n 12 km en het betere doortrap werk was ik net over negenen op het rendez-vous, waar Gerrit en Wim al zo ongeveer in de startblokken klaar stonden.

Nu is er over het algemeen niet echt een vaste route, maar Gerrit heeft veel gefietst en stelt als ervaren fietser voor om tegen de wind in te beginnen, dan zouden we terug met de wind mee rijden .....

Door het bos naar Heino en vandaar langs het kanaal naar Lemelerveld, waar mijn ODO meter de 500 km passeerde. Net voor Lemelerveld vroeg Wim of ik een beetje kon klimmen, want ze wilden even kijken of er koffie kon worden gedronken op de Lemelerberg. In de geest van de enige manier om erachter te komen of ik ook op de ligfiets een beetje kon klimmen, besloten we het er maar op te wagen.

In het begin van de klim moest ik eigenlijk inhouden om achter mijn voorgangers te blijven en na een keer fout schakelen was de cadans helemaal zoek, na het over schakelen naar het kleinere voorblad en het vervolgens weer zwaarder zetten van de achterderailleur, was de snelheid er helemaal uit en heb ik de laatste paar honderd meter de fiets maar lopend omhoog geduwd. De volgende keer klim ik dan maar in mijn eigen tempo, gewoon een kwestie van cadans behouden en je komt echt wel boven. Het restaurant bleek nog gesloten en we zoefden met zo'n 45 km/u de berg af naar Lemele en het volgende eveneens nog gesloten terras ..... door naar Hankate waar we op het vierde terras aan de koffie met appelgebak konden.

Tijdens de pauze werden plannen gesmeed voor een tocht van maar liefst 150 km langs de IJssel naar Deventer en Zutphen, de Posbank over en via de andere kant weer terug naar Zwolle. In een jeugdig enthousiasme, zei ik dat ik ook wel mee wilde, wat volgens Gerrit wel mogelijk was, ze gingen namelijk niet echt sneller fietsen, gewoon een ontspannen dagtocht met een paar langere stops, in plaats van een ochtendrit van een paar uurtjes.

Na de pauze ging WIm weer terug naar Zwolle, omdat ie nog wat meubels in elkaar moest draaien van een Zweeds woonwarenhuis en besloot ik nog een extra rondje van ongeveer 30 km met Gerrit door te rijden, via Den Ham reden we naar de stuw bij Junne en vervolgens om Ommen heen, langs golfclub de Hooge Graven naar Witharen en via wat spannende bochtige bospaadjes (goed voor de stuurmanskunst) richting Dalfsen.

Het tempo ging ook zo af en toe flink omhoog tot zo'n 28-31 km/u, hetgeen me eigenlijk best moeiteloos af ging, ik kon met gemak nog wel wat harder, maar je moet het niet overdrijven.

Bij Broekhuizen staken we een slechts 1-fiets-brede stuw over ..... gaat steeds beter, want ook dit ging zonder voetjes aan de vloer en reden we via Berkum Zwolle weer binnen.

Tot aan de pauze reden we inclusief de Lemeler Berg met een gemiddelde van rond de 20 km/u, na de pauze ging de snelheid wat omhoog en reden we over de gehele rit van uiteindelijk 96 km met een gemiddelde van 22,3 km/u.

Terug in het drukke stadsverkeer moest ik wel een beetje oppassen geen 27-28 km/u te blijven rijden, want dat vind ik in de stad eigenlijk wel wat te snel.

WW-Verkeer

Afgelopen woensdag was het eindelijk zover dat ik me na zo'n 330 km oefenen zeker genoeg voelde om eens met de ligfiets naar het werk te gaan.

Omdat ik eigenlijk geen idee had hoe lang ik over de 22,6 km lange rit met een flink hoge brug en een aantal langere vals platten zou doen op de ligfiets, besloot ik een half uur eerder dan op de elektrische rechtop fiets te vertrekken.

Eigenlijk wel een beetje onzin om zowat 1 uur en 3 kwartier uit te trekken voor zo'n ritje, maar ik had echt geen idee hoe het zou gaan of hoeveel moeite het zou kosten.

Ik had vooraf op het forum gevraagd om wat last minute tips en een van de meest gehoorde was dat ik maar beter iets te vroeg kon vertrekken, waardoor ik op mijn gemak 20 km/u kon rijden in een relatief licht verzet.

Een andere veel gehoorde tip was, droge kleren mee te nemen, omdat ik er wel rekening mee moest houden flink bezweet aan te komen.

Die eerste ochtend om 04.00 uur was het maar liefst 17 graden en waren mijn T-shirt en trui bij aankomst na slechts 1:06 uur inderdaad doorweekt.

De flinke helling van de hoge brug bleek met het juiste verzet, gemakkelijk te bedwingen en ik kwam uiteindelijk met een gangetje van zo'n 16-17 km/u boven, op de heenweg wordt de brug aan de andere kant niet gevolgd door een leuke afdaling, maar loopt het licht af, om daarna weer iets te klimmen naar een volgend viaduct, toch goed voor een stukkie 30+.

De weg vervolgd door de polder over mooi geasfalteerde weg, zo'n 12 km rechtdoor en redelijk vlak, het eerste deel nog licht aflopend. Deze weg wordt ook wel de fiets snelweg tussen Zwolle en Kampen genoemd, maar eigenlijk dan wel een snelweg met afhankelijk van het tijdstip waarop je er rijdt, met meer of minder hindernissen, zoals een schooltje met bezorgende moeders etc., een rommelige parkeerplaats bij een diervoeder- en tuinwinkel, waar je altijd extreem moet oppassen, landbouwverkeer, groepen met zwalkende en slingerende scholieren en omdat de weg als het ware een zeg maar kwart cirkel volgt, heb je er bijna nooit echt de wind vol mee en zij wind varieert gedurende die route van schuin achter tot schuin voor. Je mag dan tegen de wind in sneller gaan met een ligfiets dan op een rechtop fiets, maar ik vind nog steeds dat wind zelfs op een ligfiets erg bepalend is voor de snelheid.

Kijk je naar mijn hele traject, beschrijft de route ongeveer eenderde deel van een cirkel en heb je eigenlijk altijd wel stukken met meewind en met tegenwind.

Wat verder opviel is oa. dat zelfs een heel flauwe omhoog helling, waar je bij wijze van spreken met een omafiets gewoon iets steviger doortrapt, veel meer merkt op een ligfiets.

Van globaal het industrieterrein van IJsselmuiden tot aan de stadsbrug van Kampen is er sprake van een redelijk constante helling, net iets meer dan een vals plat.

Na de stadsbrug is het nog 2 km over klinkertjes, echt een hobbel de bobbel stuk ellende, gevolgd door zo'n 4 km asfalt naar het verst gelegen bedrijf op industrieterrein Zuiderzee Haven.

Anyway, gezien de temperatuur was ik veel te warm gekleed, was ik ondanks ventisit volledig doorweekt en was ik maar wat blij dat ik schone droge kleren bij me had.

Veel mensen die mijn soort werk kennen, zullen het zwaar werk vinden, goed na een dag werken voel je wel dat je gewerkt hebt. Dan is een uur fietsen erna ook zware arbeid, zeker als de wind die 's-ochtend er nog vrijwel niet was, is gestegen tot zo'n windkracht 4 en tegen natuurlijk.

Op de terugweg doe ik het altijd dus maar wat rustiger aan en vermijd ik bovendien de scholieren door over de dijk langs de IJssel terug naar Zwolle te rijden. Dit is wel zo'n 4 km extra, maar dat heb ik er wel voor over, want het is een rustig fietspad en de IJssel is elke dag weer anders.

Donderdag was vergelijkbaar met de rit van woensdag, maar op vrijdag leek het wel of de turbo aan stond en zette ik de fiets al na 58 minuten in de stalling. Het was nu slechts 12 graden en ik kwam nagenoeg droog en onbezweet  aan. Op de terugweg reed ik ruim 10 km om, omdat ik eens over het naast de nieuwe Hanze Spoorbrug tussen Hattem en Zwolle gelegen fietspad wilde rijden (ik was namelijk getipt over het fantastische uitzicht) ...... de route ernaar toe was echt een ommetje en op de brug rij je als ligfietser in een soort van dichte rode stalen U balk ...... kortom van de IJssel zie je helemaal niets !!!

De woon werk verkeer ritten hakken er flink in, waardoor de teller nu op 476 staat, met de zaterdagrit van Plat Zwolsch zal ik de 500 km wel gaan passeren !

Rondje Zwarte Water

Het veranderen van de ligpositie vraagt om een oefenrondje ..... een plezier tochtje dat ik overigens iedereen van harte kan aanbevelen, vandaar dat ik de route met de Fiets.nl app heb opgeslagen op Routeplein.nl


Heb ik met "gewone" fietsen altijd wel last van een pijnlijk zitvlak na een 25-30 kilometer, met de ligger kan ik moeiteloos 50+ karren zonder een centje pijn ...... ik zou eigenlijk best 2e Pinksterdag met de Elfsteden tocht mee willen rijden, maar zo'n tochtje komt voor mij waarschijnlijk net te vroeg. 

Ik had het rondje Zwarte Water net zo goed de Dijkjes Route kunnen noemen, want de route gaat voor een flink deel over rustige dijkjes, met veel schitterende uitzichten op het Zwarte Water en later op de Overijsselse Vecht. 


Van Stadshagen (wijk van Zwolle) gaat het over dijkjes naar Genemuiden, met een pontje (voor 1 euro) naar de overkant en via Zwartsluis, Streukel, Holten, Genne, Haerst en Langeholte weer terug naar Zwolle. 

Snelheid doet niet terzake, maar op dijkjes heb je zo ongeveer wind mee of echt tegen, mijn gemiddelde lag rond de 21 km/u, van Zwartsluis naar Hasselt (mijn opa's roots) een mooi stukkie tussen de 30-32 aangehouden, lekker hoor, maar af en toe ook gewoon 15 en minder, moet zeggen dat het me geen drol interesseert, gewoon lekker om me heen gekeken en genoten van de mooie natuur om mij heen. 

Het gemak waarmee ik zo even 50 km wegtrapt, stemt tot tevredenheid .... leuk hoor dat ligfietsen !!!

Werkzaamheden

Vrijdagmiddag ben ik even bij Xycletracx (de racefiets en MTB speciaalzaak) bij mij om de hoek binnengelopen, een vette klant ben ik daar niet, maar ze helpen me daar altijd netjes en vlot, als ik weer met mijn vraagjes of probleempjes binnenloop.

Ik was een beetje heel erg ontevreden over het schakelen van mijn achterderailleur en vroeg mij af of het aan de derailleur (toch wel Shimano Deore XT), de ketting of de cassette zou liggen. Het kon volgens hen niet gauw aan de cassette liggen, maar .... "Heb je de fiets bij je dan kijken we er even naar", nou woon ik echt om de hoek, dus de fiets stond een paar minuten later in de werkplaats.

Het euvel was binnen twee tellen gevonden, de kabel bleek te kort, te stroef en had ongunstige bochten, wat simpel op te lossen zou zijn met een nieuwe kabel, maar dan wel meteen gezien de vele bochten van een supergladde kwaliteit .... oei dat klinkt duur, maar het viel mee een tientje .....

De werkplaats stond behoorlijk vol met fietsen waar ze aan bezig waren, dus als ik wilde dat zij die nieuwe kabel door het frame gingen trekken, kon dat pas volgende week ..... leuk klusje voor mijzelf dus.

Meteen ook maar even een 12-25 "polder cassette" gescoord van een veel betere kwaliteit, dan de overigens nieuwe 11-32 die er op zat.

Na zaterdag ochtend een rondje Zwolle - Ommen - Zwolle (56 km) te hebben gereden met "Plat Zwolsch", ben ik aan het sleutelen geslagen, in eerste instantie om een nieuwe derailleurkabel te monteren, ik had nog een mooiere kettingrol liggen, ook meteen even meegepikt en nu ik toch bezig was, heb ik ook maar (eigenwijs als ik ben, "schijnt onder ligfietsers wel meer voor te komen") meteen even de zitting twee standjes verder achterover gezet.

Het door het frame en achtervork doorvoeren van de nieuwe buiten versnellingskabel was een #$@%$-klus, daarna het opnieuw afstellen van de derailleur (geholpen door wat You-Tube filmpjes), uhhhh ...... de stelschroef die de hoek van de derailleur tov. de achtervork had geen schroefdraad meer ...... toch maar weer even langs bij Xycletracx, hebben ze wat op geknutseld .... ipv. een nieuwe derailleur, wat serieus geld had kunnen kosten.

Nu het allemaal perfecto zit, schakelt de hele boel super en vooral met vertrouwen.

Meteen ff zo'n 10 km fietsen met de vlakkere ligpositie, het leek even of er niet veel veranderd was, zit iets verder achterover .... met andere woorden, het zitvlak op dezelfde hoogte, maar de schouders wel zo'n 10 cm lager, en de voeten wat hoger, maar niets schokkends ....... uitlopend naar een verkeerslicht merkte ik dat de fiets veel rustiger en stabieler geworden was, ik kon ineens echt stapvoets rustig en gecontroleerd rijden !!!

Ik vind mezelf wel minder zichtbaar, wat op zich ook wel minpunten heeft.

Vlakker = Sneller, dus even flink doorgetrokken om te kijken hoe hard het zo ongeveer kan, mijn PR op de vlakke weg staat nu op 46,2 km/u ...... en dat voelde jeweetwel snelllllllllllll ..... hoeft voor mij niet zo nodig, maar wel aardig om te weten ...... voorlopig eerst maar eens wennen aan de nieuwe lighoogte...... 

Tijd voor een serieuze rit

Hemelvaartsdag en het zou mooi weer worden, ideaal weer dus om de Hurri van Westerbork naar Zwolle te rijden. Het enige wat me zorgen baarde was de wind die de hele week al draaiende was ..... 84 km tegen de wind in zou heel wat minder aantrekkelijk zijn dan met de wind mee, maar je krijgt wat je verdient .... ZZW wind, dus het hele eind wind tegen, niet veel, maar toch !

Bij gebrek aan een navigatie systeem (komt er misschien ooit nog wel eens op) en omdat ik niet bij iedere kruising minutenlang op de kaart zou willen turen, besloot ik vooraf een route te plannen langs knooppunten.

De knooppunten routes bevallen wel, maar op essentiële plekken komt het nog al eens voor dat de info bordjes ontbreken en sommige routes zijn wel heel erg "landelijk". Ook op mijn route bleken weer een paar mooie verrassingen te zitten, zoals een stuk schelpenpad, 1 fiets breed (natuurlijk met tegenliggers), dat later overging in een zo mogelijk nog smaller bospad (avontuurlijk voor stads fietsers die een keer een dagtochtje maken, maar voor een beginnende ligfietser, verre van ideaal), gevolgd door enkele kilometers over een onverharde weg, vol met kuilen .... wel goed voor de stuurkunst en balans natuurlijk.

Goed ik zat 's-ochtends nog even mijn email bij te werken, zag ik ineens dat mijn trein naar Beilen al over een half uurtje zou vertrekken, gauw even wat spulletjes bij elkaar gepakt en in een flink tempo twee km naar het station gelopen.

In de trein kwam ik er achter dat ik mijn regenbroek thuis had laten liggen (lekker handig). Bij mijn vriendin eerst nog even wat sleutelen aan de schijfrem achter want die piepte aan het einde van de vorige rit, was snel opgelost en ik kon op pad.

Hoewel het best zonnig was, hingen er in zuidwestelijke richting dikke donkere wolkenpakketten, geen regenbroek mee ..... zou nog wel eens spannend kunnen worden, maar het bleef gelukkig de hele dag droog.

Ondanks de tegenwind zat de gang er al meteen goed in (zo rond de 25 km/u) en ging ik zowat als volleerd ligfietser over het bochtige start parcours, mezelf erover verbazend, dat ik daar de vorige keer zoveel moeite mee had gehad.

Tot aan Spier was de route gelijk aan de rondrit van een tijdje terug, hoefde ik niet op bordjes te letten en ging het allemaal soepeltjes. De A28 over en door het mooie Holtveen, waar het overigens heel druk met fietsers was, dus goed oppassen met mensen die zomaar midden op het fietspad stil gaan staan om naar de een of andere watervogel te kijken of naast elkaar rijdende kleppende tegenliggers, etc..... een stuk verder stonden er gewoon twee dwars over een kruispunt stil en moest ik weer geheel onnodig stoppen (stoppen en weer wegrijden blijft spannend, maar gaat steeds beter, hoewel als je ergens voor "moet" stoppen, sta ik meestal wel in een zware versnelling om een beetje soepel weer te starten). 

Ik ben dan ook nog eens zo dat ik het niet kan laten daar dan even een opmerking over te maken, zo in de trant van "hoe kan je daar nou stil gaan staan" ..... sommige mensen ..... pffff.

Anyway fraaie route langs Echten en vandaar via mooie landelijke weggetjes richting Balkbrug, waar ik een paar kilometer voor het schelpenpad, voor de eerste keer in zo'n 200 km ligfietsen een andere ligfietser tegen kom (wat kom je toch weinig andere ligfietsers tegen !)

Richting Dalfsen was het nog wel even spoorzoeken door ontbrekende knooppunten, etc.... maar goed ik was op relatief bekend terrein, dus ik wist wel zo ongeveer waar ik naar toe moest.

Na nog zo'n 10 kilometer kon ik de Hurri parkeren en had ik de rit volbracht in 4 uurtjes, wel een beetje moe natuurlijk, maar geen zadelpijn en van dat soort ongemakken al kostte trappenlopen wel wat moeite .....

Over de gemiddelde snelheid was ik nou niet echt ontevreden, zeker niet gezien de tegenwind, echt hard heb ik niet gereden .... een klein stukkie over de 30, gewoon effe voor de lol, voor de rest gewoon rustig gepeddeld, rondgekeken en oh ja, geen foto's gemaakt, want het toestel lag bij mijn regenbroek.

Raar weer ..... flink geoevend !

Mijn vriendin woont in de buurt van Westerbork, ik mag er natuurlijk graag komen en in Drenthe valt er ook heel wat te fietsen en ik moet een beetje oevenen om een ligfietser te worden.

Van de winter hebben we op een mooie dag door het Dwingelderveld gewandeld, een prachtig natuurgebied dat ik gezien de erdoor lopende fietspaden graag nog eens wilde bezoeken, maar dan nu per ligfiets.

Ik had me voorgenomen een leuke fietsknooppunten route te plannen, waar ik door tijdgebrek niet aan was toegekomen, dus heb ik bij haar op zaterdagmiddag in een paar minuutjes met de Fiets! App even een fraai rondje van ca. 45 km gepland.

Globaal via Westerbork, Beilen, Spier, Smalbroek, Beilervaart, Brunsting, Hijken en Hooghalen weer terug naar Westerbork.

Het was droog en zonnig maar er stond wel een fikse bries (kracht 4-5) en er hingen veel donkere wolken in de lucht (af en toe dreigde een fikse bui, maar we hebben geen druppel gezien) en ondanks dat we een zeg maar ovaal rondje reden, hebben we maar weinig kunnen profiteren van wind mee en als we dan weer eens wel wind mee hadden zaten we net weer op een hobbel-de-bobbel weggetje of zo......

Met een flinke zijwind ligfietsen is vast een goede balansles, maar soms voelde dat wel even onprettig. Door mijn "sterke" verhalen over 30+ km/u was mijn vriendin enigszins bezorgd over meefietsen en besloot ze haar nieuwe e-Bike te gebruiken (meteen een goede test voor de werkelijke actieradius van de accu's).

Tot Spier zat de gang er best goed in en besloten we om gelijk maar even door te fietsen naar Dwingeloo om daar een terrasje te pakken, een extra lusje van zo'n 15 km, te beginnen met ongeveer de helft recht tegen de wind in ..... "but who cares" .... al ging de e-Bike instelling wel even van eco naar Turbo Boost !

Na een korte stop met (voor mij) iets lekkers van het vat reden we een tikkie terug om onze weg in NNO richting te vervolgen naar Hijken. Op een stukje mooi asfalt met wind mee heb ik even mijn PR op de vlakke weg verbeterd naar 35.1 km/u (met bier meer mans) en kon ik vervolgens bij een boerderij heftig in de ankers om een botsing met een overmatig enthousiaste Golden Retriever te vermijden, hond maar even geaaid tijdens het wachten op de e-Bike die toch echt niet harder ging dan zo'n 25 km/u.

In Hijken was het gedaan met de accu (ca. 45 km) en na het verwisselen van de accu en het maken van bovenstaand ligfiets-foto'tje van 50 plusser, met baard en schoentjes maatje 50 met kramp, via een fraai ommetje en bochtig bosparcours weer terug naar Westerbork. (op de foto heb ik de trappers onder de bal van mijn voeten, maar merk ondertussen dat het prettiger fietst met de trappers wat meer naar onderen richting midden van de voet).

Was uiteindelijk zo'n 58 km in krap 3 uur fietsen, lang geen slecht gemiddelde voor een beginner die normaal ww-verkeer op een e-Bike rijdt, anyway ik was er niet ontevreden over en starten stoppen gaat ook steeds vloeiender.

De laatste kilometers piepte of "zong" mijn achterste schijfrem wat ...... na een paar keer flink remmen werd dat minder, moet waarschijnlijk opnieuw worden afgesteld.

Op zondag hebben we na de moederdag brunch nog een kort ritje (zo'n 25 km) in de omgeving gemaakt, maar dat ging niet zo soepel als op zaterdag, ik was misschien teveel in mijn hoofd bezig met die achterrem en schakelen verloopt niet helemaal lekker ..... soms slaat ie een paar tanden over, schakelt ie spontaan naar een andere versnelling, etc..... moet nu toch echt eens goed worden ge-fine-tuned......, maar goed ik wil toch de 11-32 cassette vervangen voor een 11 - 25 of 12 - 25 of zoiets ...... goede reden om meteen die derailleur eens echt goed af te (laten) stellen.

Eerste ligfiets ervaringen .....

Goed nu had ik dus ineens een heuse Hurricane, een fietsje waar ik al veel over gelezen had, waar tal van mensen in "mijn" ligfiets omgeving enthousiast over waren, maar wel een fietsje met de naam dat ie een beetje zenuwachtig zou rijden  door oa. de korte wielbasis. 

Voor mij rijdt alles wiebelig, en ik heb altijd zoiets van als je het leert op een iets lastig rijdend fietsje, rijden alle fietsen die je erna rijdt een stuk makkelijkerrrrr.

Twee dagen later had ik een uurtje over, dus even ligfietsen ......

Hmmmm ...... duurde een kwartier of zo voor ik het weer kon, daarna wat rondjes door de wijk. Bij ons in de wijk lijkt het wel of de ambtenaar die belast was met de verkeersdrempels een netto bonus kreeg van de aannemer, per drempel, nou je wilt het niet weten, maar goed ..... na een uurtje kon ik die drempels zelfs in bochten nemen.

Dat uurtje ging veel te snel om ...... fijn hoor ligfietsen, als je het een beetje door hebt.

Twee dagen later ..... starten was nog steeds spannend ..... maar goed weer lekker aan het karren in de wijk, groette ik wat bouwvakkers waar ik voor de derde keer langskwam en stonden er twee meiden te kleppen, het leek alsof ze afscheid namen en fietste een van die meiden ineens vlak voor me de weg op .........

$#&^&#^&$#@^*&@^&^&%&*^ (plat Rotterdams achteruitbidden) ..... kom je uit Rotterdam dan ..... hoezoooo dan, kun je dat niet horen dan ??!?!?!?!?!?

Dat scheelde een haar....... in de euforie dat net hebben te overleefd, zei ik nog grappend "wel oppassen hoor dames!!!!" en hoorde ik nog achter me die ene meid tegen die andere zeggen : "zoiets verwacht je toch niet !!!!!!"

Wel een zinnetje dat nog in mijn hoofd rondspookt ...... je wordt dus blijkbaar als ligfietser niet snel opgemerkt !!!

Maar het werd toch zo langzamerhand wel tijd voor een serieuzere rit :

Dus op de fiets naar het station, uitstappen in Beilen, ritje naar Zwiggelte (woont mijn vriendin) en daarna een rondritje via Elp en de bossen uiteindelijk tot voorbij Gasselte over oa. het fraaie "Boomkroonpad" en via Westerbork weer terug naar Zwiggelte ....... ca. 55 km.

In het begin reed ik (eigenwijs als ik ben toch met km-teller etc.) zo'n 17-18 km/u, maar op een gegeven moment heb ik even flink doorgetrapt .... 30.7 km/u op de vlakke weg, waarna ik op de een of andere manier vrijwel moeiteloos en soepel trappend 22-24 km/u aan kon houden.

Op het eind nog even een sprintje getrokken ..... 32 km/u ging best moeiteloos......

De eerste keren dat ik oefende had ik erna best wat spierpijn, maar na mijn 55 km rit, geen centje pijn.

Ik wil de ligfiets wel gaan inzetten voor mijn ww-verkeer, maar wil dat eigenlijk pas doen als ik redelijk gemakkelijk 25-30 km/u kan aanhouden.