De Lemelerberg

Een bekend ontmoetingspunt voor ligfiets club Plat Zwolsch, bij de spoorwegovergang in Laag Zuthem, ligt aardig tussen Zwolle en Heino (waar ook wat leden vandaan komen).

Om kwart over acht kijk ik toevallig op mijn horloge en zie ik dat het nu toch echt wel tijd wordt om weg te gaan om op tijd in Laag Zuthem aan te komen, maar ik moet nog dit pakken, dat pakken, sta ik bij de fiets ben ik mijn zonnebril weer vergeten, dus weer terug naar binnen en heb ook maar meteen de fietspomp en biba's meegenomen.

Uiteindelijk lag ik pas om 8.30 op de fiets en zou ik moeten doorfietsen om nog op tijd te zijn. Laag Zuthem was in mijn beleving altijd wat dichterbij (met de auto). Er stond een behoorlijk wind (tegen natuurlijk), maar na een ritje van uiteindelijk zo'n 12 km en het betere doortrap werk was ik net over negenen op het rendez-vous, waar Gerrit en Wim al zo ongeveer in de startblokken klaar stonden.

Nu is er over het algemeen niet echt een vaste route, maar Gerrit heeft veel gefietst en stelt als ervaren fietser voor om tegen de wind in te beginnen, dan zouden we terug met de wind mee rijden .....

Door het bos naar Heino en vandaar langs het kanaal naar Lemelerveld, waar mijn ODO meter de 500 km passeerde. Net voor Lemelerveld vroeg Wim of ik een beetje kon klimmen, want ze wilden even kijken of er koffie kon worden gedronken op de Lemelerberg. In de geest van de enige manier om erachter te komen of ik ook op de ligfiets een beetje kon klimmen, besloten we het er maar op te wagen.

In het begin van de klim moest ik eigenlijk inhouden om achter mijn voorgangers te blijven en na een keer fout schakelen was de cadans helemaal zoek, na het over schakelen naar het kleinere voorblad en het vervolgens weer zwaarder zetten van de achterderailleur, was de snelheid er helemaal uit en heb ik de laatste paar honderd meter de fiets maar lopend omhoog geduwd. De volgende keer klim ik dan maar in mijn eigen tempo, gewoon een kwestie van cadans behouden en je komt echt wel boven. Het restaurant bleek nog gesloten en we zoefden met zo'n 45 km/u de berg af naar Lemele en het volgende eveneens nog gesloten terras ..... door naar Hankate waar we op het vierde terras aan de koffie met appelgebak konden.

Tijdens de pauze werden plannen gesmeed voor een tocht van maar liefst 150 km langs de IJssel naar Deventer en Zutphen, de Posbank over en via de andere kant weer terug naar Zwolle. In een jeugdig enthousiasme, zei ik dat ik ook wel mee wilde, wat volgens Gerrit wel mogelijk was, ze gingen namelijk niet echt sneller fietsen, gewoon een ontspannen dagtocht met een paar langere stops, in plaats van een ochtendrit van een paar uurtjes.

Na de pauze ging WIm weer terug naar Zwolle, omdat ie nog wat meubels in elkaar moest draaien van een Zweeds woonwarenhuis en besloot ik nog een extra rondje van ongeveer 30 km met Gerrit door te rijden, via Den Ham reden we naar de stuw bij Junne en vervolgens om Ommen heen, langs golfclub de Hooge Graven naar Witharen en via wat spannende bochtige bospaadjes (goed voor de stuurmanskunst) richting Dalfsen.

Het tempo ging ook zo af en toe flink omhoog tot zo'n 28-31 km/u, hetgeen me eigenlijk best moeiteloos af ging, ik kon met gemak nog wel wat harder, maar je moet het niet overdrijven.

Bij Broekhuizen staken we een slechts 1-fiets-brede stuw over ..... gaat steeds beter, want ook dit ging zonder voetjes aan de vloer en reden we via Berkum Zwolle weer binnen.

Tot aan de pauze reden we inclusief de Lemeler Berg met een gemiddelde van rond de 20 km/u, na de pauze ging de snelheid wat omhoog en reden we over de gehele rit van uiteindelijk 96 km met een gemiddelde van 22,3 km/u.

Terug in het drukke stadsverkeer moest ik wel een beetje oppassen geen 27-28 km/u te blijven rijden, want dat vind ik in de stad eigenlijk wel wat te snel.

WW-Verkeer

Afgelopen woensdag was het eindelijk zover dat ik me na zo'n 330 km oefenen zeker genoeg voelde om eens met de ligfiets naar het werk te gaan.

Omdat ik eigenlijk geen idee had hoe lang ik over de 22,6 km lange rit met een flink hoge brug en een aantal langere vals platten zou doen op de ligfiets, besloot ik een half uur eerder dan op de elektrische rechtop fiets te vertrekken.

Eigenlijk wel een beetje onzin om zowat 1 uur en 3 kwartier uit te trekken voor zo'n ritje, maar ik had echt geen idee hoe het zou gaan of hoeveel moeite het zou kosten.

Ik had vooraf op het forum gevraagd om wat last minute tips en een van de meest gehoorde was dat ik maar beter iets te vroeg kon vertrekken, waardoor ik op mijn gemak 20 km/u kon rijden in een relatief licht verzet.

Een andere veel gehoorde tip was, droge kleren mee te nemen, omdat ik er wel rekening mee moest houden flink bezweet aan te komen.

Die eerste ochtend om 04.00 uur was het maar liefst 17 graden en waren mijn T-shirt en trui bij aankomst na slechts 1:06 uur inderdaad doorweekt.

De flinke helling van de hoge brug bleek met het juiste verzet, gemakkelijk te bedwingen en ik kwam uiteindelijk met een gangetje van zo'n 16-17 km/u boven, op de heenweg wordt de brug aan de andere kant niet gevolgd door een leuke afdaling, maar loopt het licht af, om daarna weer iets te klimmen naar een volgend viaduct, toch goed voor een stukkie 30+.

De weg vervolgd door de polder over mooi geasfalteerde weg, zo'n 12 km rechtdoor en redelijk vlak, het eerste deel nog licht aflopend. Deze weg wordt ook wel de fiets snelweg tussen Zwolle en Kampen genoemd, maar eigenlijk dan wel een snelweg met afhankelijk van het tijdstip waarop je er rijdt, met meer of minder hindernissen, zoals een schooltje met bezorgende moeders etc., een rommelige parkeerplaats bij een diervoeder- en tuinwinkel, waar je altijd extreem moet oppassen, landbouwverkeer, groepen met zwalkende en slingerende scholieren en omdat de weg als het ware een zeg maar kwart cirkel volgt, heb je er bijna nooit echt de wind vol mee en zij wind varieert gedurende die route van schuin achter tot schuin voor. Je mag dan tegen de wind in sneller gaan met een ligfiets dan op een rechtop fiets, maar ik vind nog steeds dat wind zelfs op een ligfiets erg bepalend is voor de snelheid.

Kijk je naar mijn hele traject, beschrijft de route ongeveer eenderde deel van een cirkel en heb je eigenlijk altijd wel stukken met meewind en met tegenwind.

Wat verder opviel is oa. dat zelfs een heel flauwe omhoog helling, waar je bij wijze van spreken met een omafiets gewoon iets steviger doortrapt, veel meer merkt op een ligfiets.

Van globaal het industrieterrein van IJsselmuiden tot aan de stadsbrug van Kampen is er sprake van een redelijk constante helling, net iets meer dan een vals plat.

Na de stadsbrug is het nog 2 km over klinkertjes, echt een hobbel de bobbel stuk ellende, gevolgd door zo'n 4 km asfalt naar het verst gelegen bedrijf op industrieterrein Zuiderzee Haven.

Anyway, gezien de temperatuur was ik veel te warm gekleed, was ik ondanks ventisit volledig doorweekt en was ik maar wat blij dat ik schone droge kleren bij me had.

Veel mensen die mijn soort werk kennen, zullen het zwaar werk vinden, goed na een dag werken voel je wel dat je gewerkt hebt. Dan is een uur fietsen erna ook zware arbeid, zeker als de wind die 's-ochtend er nog vrijwel niet was, is gestegen tot zo'n windkracht 4 en tegen natuurlijk.

Op de terugweg doe ik het altijd dus maar wat rustiger aan en vermijd ik bovendien de scholieren door over de dijk langs de IJssel terug naar Zwolle te rijden. Dit is wel zo'n 4 km extra, maar dat heb ik er wel voor over, want het is een rustig fietspad en de IJssel is elke dag weer anders.

Donderdag was vergelijkbaar met de rit van woensdag, maar op vrijdag leek het wel of de turbo aan stond en zette ik de fiets al na 58 minuten in de stalling. Het was nu slechts 12 graden en ik kwam nagenoeg droog en onbezweet  aan. Op de terugweg reed ik ruim 10 km om, omdat ik eens over het naast de nieuwe Hanze Spoorbrug tussen Hattem en Zwolle gelegen fietspad wilde rijden (ik was namelijk getipt over het fantastische uitzicht) ...... de route ernaar toe was echt een ommetje en op de brug rij je als ligfietser in een soort van dichte rode stalen U balk ...... kortom van de IJssel zie je helemaal niets !!!

De woon werk verkeer ritten hakken er flink in, waardoor de teller nu op 476 staat, met de zaterdagrit van Plat Zwolsch zal ik de 500 km wel gaan passeren !

Rondje Zwarte Water

Het veranderen van de ligpositie vraagt om een oefenrondje ..... een plezier tochtje dat ik overigens iedereen van harte kan aanbevelen, vandaar dat ik de route met de Fiets.nl app heb opgeslagen op Routeplein.nl


Heb ik met "gewone" fietsen altijd wel last van een pijnlijk zitvlak na een 25-30 kilometer, met de ligger kan ik moeiteloos 50+ karren zonder een centje pijn ...... ik zou eigenlijk best 2e Pinksterdag met de Elfsteden tocht mee willen rijden, maar zo'n tochtje komt voor mij waarschijnlijk net te vroeg. 

Ik had het rondje Zwarte Water net zo goed de Dijkjes Route kunnen noemen, want de route gaat voor een flink deel over rustige dijkjes, met veel schitterende uitzichten op het Zwarte Water en later op de Overijsselse Vecht. 


Van Stadshagen (wijk van Zwolle) gaat het over dijkjes naar Genemuiden, met een pontje (voor 1 euro) naar de overkant en via Zwartsluis, Streukel, Holten, Genne, Haerst en Langeholte weer terug naar Zwolle. 

Snelheid doet niet terzake, maar op dijkjes heb je zo ongeveer wind mee of echt tegen, mijn gemiddelde lag rond de 21 km/u, van Zwartsluis naar Hasselt (mijn opa's roots) een mooi stukkie tussen de 30-32 aangehouden, lekker hoor, maar af en toe ook gewoon 15 en minder, moet zeggen dat het me geen drol interesseert, gewoon lekker om me heen gekeken en genoten van de mooie natuur om mij heen. 

Het gemak waarmee ik zo even 50 km wegtrapt, stemt tot tevredenheid .... leuk hoor dat ligfietsen !!!

Werkzaamheden

Vrijdagmiddag ben ik even bij Xycletracx (de racefiets en MTB speciaalzaak) bij mij om de hoek binnengelopen, een vette klant ben ik daar niet, maar ze helpen me daar altijd netjes en vlot, als ik weer met mijn vraagjes of probleempjes binnenloop.

Ik was een beetje heel erg ontevreden over het schakelen van mijn achterderailleur en vroeg mij af of het aan de derailleur (toch wel Shimano Deore XT), de ketting of de cassette zou liggen. Het kon volgens hen niet gauw aan de cassette liggen, maar .... "Heb je de fiets bij je dan kijken we er even naar", nou woon ik echt om de hoek, dus de fiets stond een paar minuten later in de werkplaats.

Het euvel was binnen twee tellen gevonden, de kabel bleek te kort, te stroef en had ongunstige bochten, wat simpel op te lossen zou zijn met een nieuwe kabel, maar dan wel meteen gezien de vele bochten van een supergladde kwaliteit .... oei dat klinkt duur, maar het viel mee een tientje .....

De werkplaats stond behoorlijk vol met fietsen waar ze aan bezig waren, dus als ik wilde dat zij die nieuwe kabel door het frame gingen trekken, kon dat pas volgende week ..... leuk klusje voor mijzelf dus.

Meteen ook maar even een 12-25 "polder cassette" gescoord van een veel betere kwaliteit, dan de overigens nieuwe 11-32 die er op zat.

Na zaterdag ochtend een rondje Zwolle - Ommen - Zwolle (56 km) te hebben gereden met "Plat Zwolsch", ben ik aan het sleutelen geslagen, in eerste instantie om een nieuwe derailleurkabel te monteren, ik had nog een mooiere kettingrol liggen, ook meteen even meegepikt en nu ik toch bezig was, heb ik ook maar (eigenwijs als ik ben, "schijnt onder ligfietsers wel meer voor te komen") meteen even de zitting twee standjes verder achterover gezet.

Het door het frame en achtervork doorvoeren van de nieuwe buiten versnellingskabel was een #$@%$-klus, daarna het opnieuw afstellen van de derailleur (geholpen door wat You-Tube filmpjes), uhhhh ...... de stelschroef die de hoek van de derailleur tov. de achtervork had geen schroefdraad meer ...... toch maar weer even langs bij Xycletracx, hebben ze wat op geknutseld .... ipv. een nieuwe derailleur, wat serieus geld had kunnen kosten.

Nu het allemaal perfecto zit, schakelt de hele boel super en vooral met vertrouwen.

Meteen ff zo'n 10 km fietsen met de vlakkere ligpositie, het leek even of er niet veel veranderd was, zit iets verder achterover .... met andere woorden, het zitvlak op dezelfde hoogte, maar de schouders wel zo'n 10 cm lager, en de voeten wat hoger, maar niets schokkends ....... uitlopend naar een verkeerslicht merkte ik dat de fiets veel rustiger en stabieler geworden was, ik kon ineens echt stapvoets rustig en gecontroleerd rijden !!!

Ik vind mezelf wel minder zichtbaar, wat op zich ook wel minpunten heeft.

Vlakker = Sneller, dus even flink doorgetrokken om te kijken hoe hard het zo ongeveer kan, mijn PR op de vlakke weg staat nu op 46,2 km/u ...... en dat voelde jeweetwel snelllllllllllll ..... hoeft voor mij niet zo nodig, maar wel aardig om te weten ...... voorlopig eerst maar eens wennen aan de nieuwe lighoogte...... 

Tijd voor een serieuze rit

Hemelvaartsdag en het zou mooi weer worden, ideaal weer dus om de Hurri van Westerbork naar Zwolle te rijden. Het enige wat me zorgen baarde was de wind die de hele week al draaiende was ..... 84 km tegen de wind in zou heel wat minder aantrekkelijk zijn dan met de wind mee, maar je krijgt wat je verdient .... ZZW wind, dus het hele eind wind tegen, niet veel, maar toch !

Bij gebrek aan een navigatie systeem (komt er misschien ooit nog wel eens op) en omdat ik niet bij iedere kruising minutenlang op de kaart zou willen turen, besloot ik vooraf een route te plannen langs knooppunten.

De knooppunten routes bevallen wel, maar op essentiële plekken komt het nog al eens voor dat de info bordjes ontbreken en sommige routes zijn wel heel erg "landelijk". Ook op mijn route bleken weer een paar mooie verrassingen te zitten, zoals een stuk schelpenpad, 1 fiets breed (natuurlijk met tegenliggers), dat later overging in een zo mogelijk nog smaller bospad (avontuurlijk voor stads fietsers die een keer een dagtochtje maken, maar voor een beginnende ligfietser, verre van ideaal), gevolgd door enkele kilometers over een onverharde weg, vol met kuilen .... wel goed voor de stuurkunst en balans natuurlijk.

Goed ik zat 's-ochtends nog even mijn email bij te werken, zag ik ineens dat mijn trein naar Beilen al over een half uurtje zou vertrekken, gauw even wat spulletjes bij elkaar gepakt en in een flink tempo twee km naar het station gelopen.

In de trein kwam ik er achter dat ik mijn regenbroek thuis had laten liggen (lekker handig). Bij mijn vriendin eerst nog even wat sleutelen aan de schijfrem achter want die piepte aan het einde van de vorige rit, was snel opgelost en ik kon op pad.

Hoewel het best zonnig was, hingen er in zuidwestelijke richting dikke donkere wolkenpakketten, geen regenbroek mee ..... zou nog wel eens spannend kunnen worden, maar het bleef gelukkig de hele dag droog.

Ondanks de tegenwind zat de gang er al meteen goed in (zo rond de 25 km/u) en ging ik zowat als volleerd ligfietser over het bochtige start parcours, mezelf erover verbazend, dat ik daar de vorige keer zoveel moeite mee had gehad.

Tot aan Spier was de route gelijk aan de rondrit van een tijdje terug, hoefde ik niet op bordjes te letten en ging het allemaal soepeltjes. De A28 over en door het mooie Holtveen, waar het overigens heel druk met fietsers was, dus goed oppassen met mensen die zomaar midden op het fietspad stil gaan staan om naar de een of andere watervogel te kijken of naast elkaar rijdende kleppende tegenliggers, etc..... een stuk verder stonden er gewoon twee dwars over een kruispunt stil en moest ik weer geheel onnodig stoppen (stoppen en weer wegrijden blijft spannend, maar gaat steeds beter, hoewel als je ergens voor "moet" stoppen, sta ik meestal wel in een zware versnelling om een beetje soepel weer te starten). 

Ik ben dan ook nog eens zo dat ik het niet kan laten daar dan even een opmerking over te maken, zo in de trant van "hoe kan je daar nou stil gaan staan" ..... sommige mensen ..... pffff.

Anyway fraaie route langs Echten en vandaar via mooie landelijke weggetjes richting Balkbrug, waar ik een paar kilometer voor het schelpenpad, voor de eerste keer in zo'n 200 km ligfietsen een andere ligfietser tegen kom (wat kom je toch weinig andere ligfietsers tegen !)

Richting Dalfsen was het nog wel even spoorzoeken door ontbrekende knooppunten, etc.... maar goed ik was op relatief bekend terrein, dus ik wist wel zo ongeveer waar ik naar toe moest.

Na nog zo'n 10 kilometer kon ik de Hurri parkeren en had ik de rit volbracht in 4 uurtjes, wel een beetje moe natuurlijk, maar geen zadelpijn en van dat soort ongemakken al kostte trappenlopen wel wat moeite .....

Over de gemiddelde snelheid was ik nou niet echt ontevreden, zeker niet gezien de tegenwind, echt hard heb ik niet gereden .... een klein stukkie over de 30, gewoon effe voor de lol, voor de rest gewoon rustig gepeddeld, rondgekeken en oh ja, geen foto's gemaakt, want het toestel lag bij mijn regenbroek.

Raar weer ..... flink geoevend !

Mijn vriendin woont in de buurt van Westerbork, ik mag er natuurlijk graag komen en in Drenthe valt er ook heel wat te fietsen en ik moet een beetje oevenen om een ligfietser te worden.

Van de winter hebben we op een mooie dag door het Dwingelderveld gewandeld, een prachtig natuurgebied dat ik gezien de erdoor lopende fietspaden graag nog eens wilde bezoeken, maar dan nu per ligfiets.

Ik had me voorgenomen een leuke fietsknooppunten route te plannen, waar ik door tijdgebrek niet aan was toegekomen, dus heb ik bij haar op zaterdagmiddag in een paar minuutjes met de Fiets! App even een fraai rondje van ca. 45 km gepland.

Globaal via Westerbork, Beilen, Spier, Smalbroek, Beilervaart, Brunsting, Hijken en Hooghalen weer terug naar Westerbork.

Het was droog en zonnig maar er stond wel een fikse bries (kracht 4-5) en er hingen veel donkere wolken in de lucht (af en toe dreigde een fikse bui, maar we hebben geen druppel gezien) en ondanks dat we een zeg maar ovaal rondje reden, hebben we maar weinig kunnen profiteren van wind mee en als we dan weer eens wel wind mee hadden zaten we net weer op een hobbel-de-bobbel weggetje of zo......

Met een flinke zijwind ligfietsen is vast een goede balansles, maar soms voelde dat wel even onprettig. Door mijn "sterke" verhalen over 30+ km/u was mijn vriendin enigszins bezorgd over meefietsen en besloot ze haar nieuwe e-Bike te gebruiken (meteen een goede test voor de werkelijke actieradius van de accu's).

Tot Spier zat de gang er best goed in en besloten we om gelijk maar even door te fietsen naar Dwingeloo om daar een terrasje te pakken, een extra lusje van zo'n 15 km, te beginnen met ongeveer de helft recht tegen de wind in ..... "but who cares" .... al ging de e-Bike instelling wel even van eco naar Turbo Boost !

Na een korte stop met (voor mij) iets lekkers van het vat reden we een tikkie terug om onze weg in NNO richting te vervolgen naar Hijken. Op een stukje mooi asfalt met wind mee heb ik even mijn PR op de vlakke weg verbeterd naar 35.1 km/u (met bier meer mans) en kon ik vervolgens bij een boerderij heftig in de ankers om een botsing met een overmatig enthousiaste Golden Retriever te vermijden, hond maar even geaaid tijdens het wachten op de e-Bike die toch echt niet harder ging dan zo'n 25 km/u.

In Hijken was het gedaan met de accu (ca. 45 km) en na het verwisselen van de accu en het maken van bovenstaand ligfiets-foto'tje van 50 plusser, met baard en schoentjes maatje 50 met kramp, via een fraai ommetje en bochtig bosparcours weer terug naar Westerbork. (op de foto heb ik de trappers onder de bal van mijn voeten, maar merk ondertussen dat het prettiger fietst met de trappers wat meer naar onderen richting midden van de voet).

Was uiteindelijk zo'n 58 km in krap 3 uur fietsen, lang geen slecht gemiddelde voor een beginner die normaal ww-verkeer op een e-Bike rijdt, anyway ik was er niet ontevreden over en starten stoppen gaat ook steeds vloeiender.

De laatste kilometers piepte of "zong" mijn achterste schijfrem wat ...... na een paar keer flink remmen werd dat minder, moet waarschijnlijk opnieuw worden afgesteld.

Op zondag hebben we na de moederdag brunch nog een kort ritje (zo'n 25 km) in de omgeving gemaakt, maar dat ging niet zo soepel als op zaterdag, ik was misschien teveel in mijn hoofd bezig met die achterrem en schakelen verloopt niet helemaal lekker ..... soms slaat ie een paar tanden over, schakelt ie spontaan naar een andere versnelling, etc..... moet nu toch echt eens goed worden ge-fine-tuned......, maar goed ik wil toch de 11-32 cassette vervangen voor een 11 - 25 of 12 - 25 of zoiets ...... goede reden om meteen die derailleur eens echt goed af te (laten) stellen.

Eerste ligfiets ervaringen .....

Goed nu had ik dus ineens een heuse Hurricane, een fietsje waar ik al veel over gelezen had, waar tal van mensen in "mijn" ligfiets omgeving enthousiast over waren, maar wel een fietsje met de naam dat ie een beetje zenuwachtig zou rijden  door oa. de korte wielbasis. 

Voor mij rijdt alles wiebelig, en ik heb altijd zoiets van als je het leert op een iets lastig rijdend fietsje, rijden alle fietsen die je erna rijdt een stuk makkelijkerrrrr.

Twee dagen later had ik een uurtje over, dus even ligfietsen ......

Hmmmm ...... duurde een kwartier of zo voor ik het weer kon, daarna wat rondjes door de wijk. Bij ons in de wijk lijkt het wel of de ambtenaar die belast was met de verkeersdrempels een netto bonus kreeg van de aannemer, per drempel, nou je wilt het niet weten, maar goed ..... na een uurtje kon ik die drempels zelfs in bochten nemen.

Dat uurtje ging veel te snel om ...... fijn hoor ligfietsen, als je het een beetje door hebt.

Twee dagen later ..... starten was nog steeds spannend ..... maar goed weer lekker aan het karren in de wijk, groette ik wat bouwvakkers waar ik voor de derde keer langskwam en stonden er twee meiden te kleppen, het leek alsof ze afscheid namen en fietste een van die meiden ineens vlak voor me de weg op .........

$#&^&#^&$#@^*&@^&^&%&*^ (plat Rotterdams achteruitbidden) ..... kom je uit Rotterdam dan ..... hoezoooo dan, kun je dat niet horen dan ??!?!?!?!?!?

Dat scheelde een haar....... in de euforie dat net hebben te overleefd, zei ik nog grappend "wel oppassen hoor dames!!!!" en hoorde ik nog achter me die ene meid tegen die andere zeggen : "zoiets verwacht je toch niet !!!!!!"

Wel een zinnetje dat nog in mijn hoofd rondspookt ...... je wordt dus blijkbaar als ligfietser niet snel opgemerkt !!!

Maar het werd toch zo langzamerhand wel tijd voor een serieuzere rit :

Dus op de fiets naar het station, uitstappen in Beilen, ritje naar Zwiggelte (woont mijn vriendin) en daarna een rondritje via Elp en de bossen uiteindelijk tot voorbij Gasselte over oa. het fraaie "Boomkroonpad" en via Westerbork weer terug naar Zwiggelte ....... ca. 55 km.

In het begin reed ik (eigenwijs als ik ben toch met km-teller etc.) zo'n 17-18 km/u, maar op een gegeven moment heb ik even flink doorgetrapt .... 30.7 km/u op de vlakke weg, waarna ik op de een of andere manier vrijwel moeiteloos en soepel trappend 22-24 km/u aan kon houden.

Op het eind nog even een sprintje getrokken ..... 32 km/u ging best moeiteloos......

De eerste keren dat ik oefende had ik erna best wat spierpijn, maar na mijn 55 km rit, geen centje pijn.

Ik wil de ligfiets wel gaan inzetten voor mijn ww-verkeer, maar wil dat eigenlijk pas doen als ik redelijk gemakkelijk 25-30 km/u kan aanhouden. 

Secondhand Ligfiets Soap (continued)

Ik vergeleek een boel modellen van diverse fabrikanten, ging naar een landelijke fietsdag, een ligfiets opstapdag, praatte met ervaren ligfietsers, met andere adspirant eerste ligfiets kopers, met nog meer winkeliers, ontwerpers, kwam regelmatig langs op de website van de NVHPV en werd daar en passant ook meteen maar even lid van en bestelde ook een info pakket.

Op hun website Ligfiets.net staan overigens ook veel advertenties "van leden voor leden" ...... mijn ervaring is dat dat deels wel zo is, maar dat in principe "iedereen" daar een advertentie kan neer planten, en het dus niet mee valt het kaf van het koren te scheiden.

Anyway op een gegeven moment stond er een fraai uitziende Optima Stinger op, kende het fietsje al van een Amsterdammer die er op reed tijdens de landelijke fietsdag...... het leek mij een bijzonder fraaie fiets, lekker laag, sportief en met een redelijk stijf alu frame.....  en ook nog eens binnen mijn budget.

Na een stuk of wat emails de Stinger ("blind" en online) gekocht en een week later even in de stromende regen in Friesland opgehaald, enthousiast het fietsje weer met de trein mee naar huis genomen en de trap op gesleept naar drie hoog achter (zowat letterlijk).

Het fietsje nog eens nader geïnspecteerd ...... ik vond de zitting wat kort, nameten ...... ja hoor #$@#$$ was een M in plaats van de afgesproken L en wat zie ik daar bij de standaard ..... dikke bobbels roest, dik overheen gekalkt met verf in de juiste kleur, waardoor het haast niet zichtbaar was (maar wat zal er onder zitten) ......, speling op het balhoofd, Magura schijfremmen waar Tektro op stond, etc., ik heb maar niet meer verder gekeken, gelukkig kon de fiets (zonder slag of stoot) terug naar de verkoper en kreeg ik mijn geld terug ...... al deed ie nog wel even moeilijk ..... door een opmerking te maken over een slappe ketting (ik had helemaal niets aan de fiets gedaan, dus dat ging helemaal nergens over).

Dus weer geen fiets, maar wel een boel (82 euries) reiskosten en tijd in gestoken (weekeinde naar de knoppen) ..... en weer een boel wijzer !

In de tussentijd had zich een andere verkoper zich via het forum gemeld dat ie een Hurricane te koop had, met passende ligschaal en langere neuspijp ..... de Hurricane vond ik wat te duur, maar na wat mails over en weer heb ik dan de fiets toch gekocht, van "voorheen rowing victor"

Victor vond dat ik niet met de fiets mocht vertrekken zonder hem eerst helemaal optimaal voor mij in te stellen en ook niet voordat ik er mee kon fietsen ...... dat eerste was fijn (zo kan het dus ook) en het tweede heeft ie geweten, hij heeft namelijk aardig mee mogen hollen en het frame mogen vasthouden in pogingen te verhinderen dat ik zou omvallen ....... het duurde minstens een uur of zo voor ik de balans een beetje had gevonden en los durfde te fietsen .......

Daarna zijn hebben we nog een leuk tochtje van ongeveer 8 km gefietst naar het station van Breukelen (ging best wel goed) en mocht ik na anderhalf uur treinen nog even het laatste stukje naar huis fietsen over vnl. hobbelende klinker weggetjes en was het weer alsof ik voor de eerste keer op een ligfiets reed ...... doodeng, maarrrrrrr ik ben wel ligfietsend thuis gekomen.

Nu nog even een paar honderd km fietsen, voor ik hem durf in te zetten voor mijn ww-verkeer .....

Secondhand Ligfiets Soap

Ik wil met jullie even mijn ervaringen delen met het kopen van een tweedehands ligfiets.

Eind vorig jaar reed ik met mijn 18 jaar oude Zweedse Lada, met de "The Boys of Summer" op 10+ effe zonder er erg in te hebben 120 of zo in zijn 3 ..... dat was achteraf de genade stoot ..... rijp voor de sloop ...... je leert elke dag weer wat bij, Don Henley was verantwoordelijk natuurlijk, maar daar was zijn management het helaas niet mee eens -;)

Dan maar fietsen !

Ik had net toevallig het plan opgevat om mijn Gazelle bukfiets te voorzien van een elektrische ondersteuning, dus dat kwam niet verkeerd uit. Eenmaal fietsend hervond ik al heel snel het oude fiets-forens gevoel en kwam ook mijn oude wens van een ligfiets weer om de hoek zeilen, maar het moest wel een budget fietsie worden.

Een ex. overbuur reed ooit op een Originele M5 28/28 eind vorige eeuw, en dat was een universitaire techneut die alles tot minimaal 10 cijfers achter de comma uitrekende, dus het moest natuurlijk wel een M5 worden.

Via Marktplaats vond ik een (M5) Speedliner 28/20 (Zeeuwse 20 inches, wist ik veel) met veel nieuwe Deore XT onderdelen met onderstuur en Rapid Fire DX shifters, die ik voor weinig kon kopen. Die Deore XT onderdelen mochten dan nieuw zijn, maar dan wel zgn. New-Old-Stock (nieuw van de vorige eeuw) en de shifters waren eigenlijk bedoeld voor een vlak mountainbike stuur, waardoor je het stuur moest loslaten als je wilde schakelen ..... niet dat ik aan schakelen toe kwam, maar dat is een ander verhaal !!!

Goed ik had dus nu een zowat ongeveerde ligfiets met echt smalle (23 mm achter en 28 mm voor) bandjes, nu alleen nog even leren fietsen, links en rechts gelezen dat men dat gemiddeld na een kwartiertje door zou moeten hebben. 

Na een uur gestuntel, was ik rijp voor Youtube ligfiets instructie filmpjes, 't zag er toch wel eenvoudig uit !

Achteraf bleek die onderstuur Speedliner 28/20, nu niet bepaald een beginners fietsje en die dunne bandjes hielpen volgens mij ook niet echt. Ondanks mijn niet geringe ruim twee meter lengte, kon ik niet erg goed met mijn voeten bij de grond om te Flinstonen voor een beetje beginsnelheid.

Die M5 was dus een fiets van liggen en wegrijden, kan niet zeggen dat ik er meer dan 20 meter op heb gefietst zonder de keus tussen vallen en eraf springen.

Dan maar eens diverse ligfietswinkels bezocht en me uitgebreid laten informeren, de bomen en het bos, maar goed die jongens (en die Friese blondine) hebben natuurlijk wel heel veel mooie spulletjes.

Anyway, de mix van alle adviezen, ik kon dus het beste een wat hogere ligfiets zoeken, met een langere neuspijp en langere ligschaal. Hoger omdat het makkelijker was met die lange stelten en je bovendien beter zichtbaar zou zijn in het ww-verkeer en de fiets moest natuurlijk wel passen, want anders zou het snel bekeken zijn met het fietsplezier.

Na nog wat tips te hebben vergaard op het ligfiets forum, bij diverse fabrikanten en tijdens een ligfietsdag een halfuur verwoed pogen op zo'n hoge fiets te fietsen (Seiran) ging toch de voorkeur uit naar een lager model, waarmee je wat sneller door de polder zou kunnen karren ......

De Speedliner 28/20 kon ik binnen een paar weken weer kwijt (zonder verlies) en kon ik vervolgens starten met zoeken naar een betaalbare tweedehands, liefst met fraaie remmetjes en natuurlijk op mijn beenlengte instelbaar met passende ligschaal.

Welhaast een onmogelijk opgave, soms was de prijs goed, maar de fiets afgeragd, dan de ligschaal weer te kort, of moest er een langere neuspijp voor besteld worden, etc. etc. etc. Ook bleken er van die handige jongens te zijn die allerlei oude ligfietsjes voor honderd euro opkopen, ze een "beetje" opknapten en voor 500-600 euries weer doorverkochten, keek je wat beter, bleek er gewoon over de roest heen geverfd, was het frame krom, deugden de remmen niet of was de ligschaal tijdens de treinreis naar de verkoper ineens "gekrompen" ..... kan er waarschijnlijk wel enkele blogs over volschrijven.

Vervolgens kon ik van een mede forum lid een goed gebruikt gele Taifun overnemen, leek me de ideale ww-verkeer fiets, was voorzien van de betere AAA+++ afmontage, maar bleek voor ongeveer 400+ euro te moeten worden aangepast aan mijn been- en ruglengte (heb je natuurlijk al gauw met 207 centimetertjes) .... dus dat werd hem niet........., heel jammer want het contact was prima en ik heb er veel van opgestoken.

Wordt vervolgd .....